Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011
180 χροόνια από την δολοφονία του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια (1776-1831)
Ο Ιωάννης Καποδίστριας γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Φεβρουαρίου 1776.Ηταν ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας και θεμελιωτής του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Δολοφονήθηκε την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 1831 άνανδρα έξω από τον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο. Καθώς ο Καποδίστριας πήγαινε πάντοτε από την αρχή να εκκλησιαστεί οι Μαυρομιχαλαίοι, Κωνσταντίνος και Γεώργιος, τον περίμεναν το πρωί στις 6και30 έξω από τον Ναό, τον πυροβόλησαν και τον μαχαίρωσαν. Επί τόπου εκτελέστηκε ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης του οποίου το πτώμα διαμέλισε και πέταξε στην θάλασσα ο όχλος. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταδικάστηκε από στρατοδικείο και εκτελέστηκε δια τυφεκισμών.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο μοναδικός κυβερνήτης που πίστευε τόσο πολύ στον αληθινό Θεό και αυτό φαίνεται και σε επιστολή που έστειλε προς τους Έλληνες στις 18 Απριλίου 1819 ,δύο χρόνια πριν ξεσπάσει η επανάσταση της Παλιγγενεσίας και εννιά χρόνια προτού κληθεί να κυβερνήσει το Ελληνικό Κράτος, στην οποία προειδοποιεί ότι, αν οι Έλληνες δεν ακολουθήσουν τη γραμμή της αφοσίωσης στην Εκκλησία και της επίδοσης στην εκπαίδευση, τότε οι θυσίες θα πάνε χαμένες. Η Εκκλησία έλεγε, είναι η εγγύηση του Έθνους.
Την απαραίτητη συμβολή της Εκκλησίας στην ανάπτυξη και ευημερία της Ελλάδος την παραδέχονται και Τούρκοι ειδικοί επιστήμονες, αλλά την αρνούνται οι δικοί μας “διανοούμενοι”…Ο καθηγητής Αντνάν Εκσιγκίλ σε συνέδριο τόνισε ότι, στην Ελλάδα “η θρησκεία έπαιξε ένα ρόλο μάλλον θετικό και καθοριστικό στην ανάπτυξή της”.Και σημειώνει ο ίδιος: “Aναλογιστείτε τους πολυάριθμους Έλληνες ήρωες που ήσαν ιερείς και άνθρωποι της θρησκείας”.
O Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ένας πραγματικός πατριώτης και αγαπούσε την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Όταν ο γιατρός του, βλέποντας τον τόσον καταβεβλημένο από τους αδιάκοπους μόχθους και αγώνες, του συνέστησε αυστηρά ότι έπρεπε να βελτιώσει την τροφή του. Και ο Καποδίστριας απάντησε: «Ουδέποτε θα επιτρέψω στον εαυτό μου βελτίωση της τροφής, παρά μόνον τότε όταν θα είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει ούτε ένα Ελληνόπουλο που να πεινάει…».
Επέλεξε την οδό της προσφοράς και όχι του βιοπορισμού μέσω της πολιτικής.
Τιμώντας την μνήμη του ας διδαχθούμε από τα πιστεύω του και από τα έργα του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου